Stawianie >słupa majowego<

„Maik” to młode drzewo, najczęściej świerk, jodła lub brzoza. W przeszłości drzewo miało znaczenie symboliczne, wiązano z nim naturalne mity.

„Maiki” były znane już w antyku jako zjawisko kulturowe. Grecy, Etruskowie, Rzymianie i inne starożytne ludy przed pierwszym majem posadzili drzewa przy domach i budynkach gospodarczych na znak ochrony przed złymi duchami i chorobami. Później pierwotne znaczenie „maików” popadło w zapomnienie, ale zwyczaj stawiania „maików” nadal istnieje w wielu krajach do dziś.

Na Słowacji słupy majowe stawia się pod koniec kwietnia przed domami dziewcząt w panieństwie. Innym razem buduje się tylko jeden centralny „maik” dla całej wsi. Stawianie słupa majowego to symbol zdrowia i witalności dla wszystkich dziewcząt i kobiet. Jest to zwykle całe drzewo, które jest pozbawione gałęzi i kory, pozostawiając tylko górną część z gałęziami. Młodzi mężczyźni do stawiania ścinali wysokie, proste, młode drzewa z co najpiękniejszymi koronami. Obudzić się w pierwszomajowy poranek, Zesłanie Ducha Świętego, Święto Trzech Króli czy Noc Świętojańską w blasku słońca pod wierzchowcem maika, ozdobionego wstążkami, butelkami i innymi ozdobami, pozostaje nieopisanym emocjonalnym przeżyciem dla każdej młodej dziewczyny.